((شهادت را نه در جنگ،در مبارزه می دهند،ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم،غافل که شهادت را جز به اهل درد نمیدهند.))

 

      

بسم الله

با استعانت از پروردگار متعال و با الگو گیری از فرهنگ شهدا،این وبلاگ را آغاز میکنم،اینجا را محلی برای دلنوشته های خود میدانم،دلنوشته هایی که همه اش ناشی از درد است،دردهایی که سالیان مدیدیست  در دلم تلمبار شده اند،خوب میدانم شاید گوش شنوایی و چشم بینایی برای دیدن و شنیدن مطالبم پیدا نکنم ولی اینکه خدا بر اعمالمان و گفتارمان ناظر است برایم قوت قلب است.چون میدانم خدا میبیند....

(عین الله الناظره)

شهادت يك هدف نيست، بلكه جزئي از مسير است، شهادت نه در رديف پاداش، كه كمترين مزد كسانيست كه در راه خدا دندانشان شكسته اند و سيلي خورده اند،شهداء این هنر را پیدا کردند تا همه چیز را با خدا معامله کنند ،و خوب میدانستند که طرف معامله یشان همه چیز را نقد و با بالاترین قیمتها میخرد. شهادت حسي است كه در وصف نميگنجد بايد كه لمس اش كني!

از خداوند متعال عاجزانه میخواهم تا توفیقی عنایت نماید تا هر چند ناچیز ولی قدمی در مسیر شهداء بر دارم.

انشاءالله


(اين پست ثابت مي باشد، مطالب جديد در پائين)


اللهم ارزقنا شهادة في سبيلك